یاد باد آن شبی کز دیدنت شیدا شدم

یاد باد آن شبی کز دیدنت شیدا شدم            آنچنان دل باختم از عشق تو رسوا شدم

نگه خمار چشمت شرری بجانم افکند          سوختم تا ببینی من چه سان معنا شدم

شمع من بودی وپروانه تو گردیدم               بال وپرم سوزاندی وغرق تمنایت  شدم

به کمند ابروانت سر وپای من ببستی            دل از قفس سینه رهاگشت اسیر تو شدم

بعداز در همه احوال کنارت بودم                 بی حضورت پاسبان خاطرات تو شدم

روزهمچو سایه درپی ات گشتم روان           همه شب بر سر کویت چراغ ره شدم  

 فرمود مرا شیخ حذر کن از عشق               او ندانست که من دلداده  وعاشق شدم

گمشدی در پی تو گشتم وگشتم                 جویایی نشان تو ز همه مردم  شدم

گفته بودی ئا ابد باشم کنارمن ولی               چون تورفتی از برم وباردگر تنها شدم