به تو دل خوشم ولیکن ،دل خوش ز من نداری

به تو دل خوشم ولیکن ،دل خوش ز من نداری
بخدا که در دو عالم ، عاشقی چنین نداری
.
منم آن گدای مسکین ، که نشسته ام به کویت
تونظری نما به احسان ، که عطا جز این نداری
.
منم آن که شدگرفتار ، به مهِ جبین یارش
تو که ماه آسمانی، نظری زمین نداری
.
منم آنکه همچو دانه ، سر نهادم دل خاک
توهمان بهار مستی ،که دگر خزان نداری

.

-م-دولتخانی 1394/10/14