گرصبوحی زکف ساقی میخانه رود
غم عشق توهم از این دل دیوانه رود
.
همچو خورشید شبی عشق توبر من تابید
جغد شب پر بگشود تاکه ز ویرانه رود
.
تو کجا حال دل عاشق زارم دانی
منم آن مست که هر دم پی پیمانه رود
.
قصه عشقت اگر جمله حکایت کنم
توبه خود شکند زاهد و میخانه رود
.
طاقتم نیست نفس گر نرسی فریادم
تو بیا تا که غم از این دل بیچاره رود
1394/10/05............م- دولتخانی