نشاندم مهر تو در قلبم ای دوست
انیس و مونست گردیدم ای دوست
یقین دان در دلم ماوا گزیدی
دلیلش شعر خود را دانم ای دوست
مران از خود مرا اینجا نگهدار
حذرکن از غمت می میرم ای دوست
مگو من لایق عشقت نبودم
همان یلدای بی فردایم ای دوست
ثنا و حمد تو گفتم ولیکن
دوصد حرف نگفته دارم ای دوست
حزین شد خاطرم تا از تو گفتم
مرنجان خاطر محزونم ای دوست 94/11/11م- دولتخانی