روستای گزل دره ساوه -گزل کندیم

روستای گزل دره ساوه -گزل کندیم

روستایی زیبا از توابع نوبران در استان مرکزی
روستای گزل دره ساوه -گزل کندیم

روستای گزل دره ساوه -گزل کندیم

روستایی زیبا از توابع نوبران در استان مرکزی

دشت حاصلخیز گلازور

دشت حاصلخیز گلازور


دشت حاصلخیز گلازور بین رشته کوههای جنوبی قاراقان و رشته کوههای پیش خور و در جنوب غربی روستای گزل دره واقع شده است .

این دشت در دوران ایران باستان کریدور عبور و مرور کاروانهای نظامی و تجاری بین شرق به غرب  بوده است  و در دوره سلجوقیان مسیر عبور کاروانها  به عراق عرب و نیز انشعابی از جاده ابریشم میان ری و همدان ، بغداد و قسطنطنیه بوده است .

دشت گلازور با وسعت صدها هکتار؛ از خاک رس حاصل خیزی برخوردار است

 وجه تسمیه نام این دشت به روشنی مشخص نیست شاید از واژه گل آزار بواسطه وجود رس فراوان و مشکل عبور از این گذرگاه در فصول بارندگی گرفته باشد که به مرور به گلازور تبدیل شده  و یا بر گرفته از نام یکی از مراکز آموزش علمی و دینی ارامنه باشد که در گذشته  در مناطق خرقان و روستاهای چاناقچی ، چهار حد ، داغکندی و روستای دیگر زندگی میکردند  .
و در دوران قبل از اسلام دژهائی همانند دژسلسال در ارتفاعات کوه سالاندوز برای ایجاد امنیت در این منطقه احداث شده بود و در دوره سلجوقیان نیز دژهای دیگری همانند دژ سلاجقه در روستای شاه باقی در نزدیکی این دشت برای حفاظت از کاروانها احداث گردید که تا اواسط  حکومت قاجار مورد استفاده به همین منظور بوده است (  ا این دژ اواخر حکومت قاجار به دست شخصی یاغی به نام شینگلی محمد آقا افتاد که از این دژ برای نا امن نمودن منطقه بهره  جست )

اوایل حکومت رضا شاه برای حفاظت از کاروانهای عبوری از  دشت گلازور دو کاروانسرا یکی در درجزین و دیگری در یاتان ساخته شد  و افراد سلحشور بومی  برای حفاظت از کاروانها به خدمت حکومت در آمدند و کاروانها را بین کاروانسرای درجزین و کاروانسرای یاتان اسکورت می نمودند .

در این دشت حاصلخیز سابقا کشت گندم دیم و بصورت کاملا سنتی انجام می شد  و از دهه ۵۰ وبا حفر چاه های عمیق کشاورزی بصورت نیمه سنتی و نیمه مکانیزه صورت گرفت

امروز این دشت با سیستم نوین آبیاری بارانی وقطره ای به یکی از بهترین مناطق الگوی کشاورزی شهرستان ساوه بدل گشته است که مسافرت و استراحت در فضای سبز چاه های عمیق این دشت بخصوص شبهای پر ستاره آن بسیار  آرام بخش است .

 عمده مالکان مزارع این دشت میتوان به اهالی روستاهای گزل دره ، کرفس ، گل تپه ، سنقر آباد  اشاره نمود

نظرات 4 + ارسال نظر
سلیمان امیری فرد 1400/02/24 ساعت 00:19

فرماندهی که محمدآقا شینگلی را شکست علی اکبر قره بکلو از خوانین شاهسون بغدادیست که آن زمان فرمانده قزاقخانه قزوین بوده بعداز شکست محمد آقا شینگلی به وی لقب فتح السلطان می دهند که در بین ایل با این لقب شهرت پیدا می کند

هومن 1399/09/22 ساعت 17:18

سنقراباد پرچم بالا

Meysam 1396/05/19 ساعت 13:41

بزرگترین خیانت به نسل اینده تو دشت گلازور در حال رخ دادنه.
خودتونم خوب میدونید چاه عمیق هایی که حفر شده صد متر ابش,کم شده.و اب اون چاها بیرون کشیده شده.
شما حساب کن دشت به اون بزرگی به ارتفاع صد متر آب روی زمین بود آیا خود اون آب یه دریاچه بزرگ نمیشد؟
بنظرم من نهایت عمر اون چاها بیست ساله بعد از بیست سال اون منطقه به یه بیابون بی آب و علف(مثل روستاهاس شهرستان قهاوند) تبدیل میشه وهمه روستاها از هم میپاچه.
اونوقت تو تلویزیون میان میگن شیر آب خونه رو درست کنید آب هدر نره.
ثانیه صد لیتر اب از زمین کشیده میشه بیرون ککشون نمیگزه میان به شیر اب خونه ها گیر میدن

تنها 1395/04/06 ساعت 11:53

عالی بود

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد