شعرسگ ها و گرگ ها از مهدی اخوان ثالث

هوا سرد است و برف آهسته بارد/ز ابری ساکت و خاکستری رنگ

زمین را بارش مثقال ، مثقال/فرستد پوشش فرسنگ ، فرسنگ

هوا سرد است و برف آهسته بارد/ز ابری ساکت و خاکستری رنگ

زمین را بارش مثقال ، مثقال/فرستد پوشش فرسنگ ، فرسنگ

سرود کلبه ی بی روزن شب/سرود برف و باران است امشب

ولی از زوزه های باد پیداست/که شب مهمان توفان است امشب
دوان بر پرده های برفها ، باد/روان بر بالهای باد ، باران
درون کلبه ی بی روزن شب/شب توفانی سرد زمستان
آواز سگها
زمین سرد است و برف آلوده و تر/هوا تاریک و توفان خشمناک است
کشد - مانند گرگان - باد ، زوزه/ولی ما نیکبختان را چه باک است ؟
کنار مطبخ ارباب ، آنجا/بر آن خاک اره های نرم خفتن
چه لذت بخش و مطبوع است ، و آنگاه/عزیزم گفتم و جانم شنفتن
وز آن ته مانده های سفره خوردن/و گر آن هم نباشد استخوانی
چه عمر راحتی دنیای خوبی/چه ارباب عزیز و مهربانی
ولی شلاق! این دیگر بلایی ست/بلی ، اما تحمل کرد باید
درست است اینکه الحق دردناک است/ولی ارباب آخر رحمش آید
گذارد چون فروکش کرد خشمش/که سر بر کفش و بر پایش گذاریم
شمارد زخمهایمان را و ما این/محبت را غنیمت می شماریم
خروشد باد و بارد همچنان برف/ز سقف کلبه ی بی روزن شب
شب توفانی سرد زمستان/زمستان سیاه مرگ مرکب

آواز گرگها
زمین سرد است و برف آلوده و تر/هوا تاریک و توفان خشمگین است
کشد - مانند سگها - باد ، زوزه/زمین و آسمان با ما به کین است
شب و کولاک رعب انگیز و وحشی/شب و صحرای وحشتناک و سرما
بلای نیستی ، سرمای پر سوز/حکومت می کند بر دشت و بر ما
نه ما را گوشه ی گرم کنامی/شکاف کوهساری سر پناهی
نه حتی جنگلی کوچک ، که بتوان/در آن آسود بی تشویش گاهی
دو دشمن در کمین ماست ، دایم/دو دشمن می دهد ما را شکنجه
برون : سرما درون : این آتش جوع/که بر ارکان ما افکنده پنجه
دو ... اینک ... سومین دشمن ... که ناگاه/برون جست از کمین و حمله ور گشت
سلاح آتشین ... بی رحم ... بی رحم/نه پای رفتن و نی جای برگشت
بنوش ای برف ! گلگون شو ، برافروز/که این خون ، خون ما بی خانمانهاست
که این خون ، خون گرگان گرسنه ست/که این خون ، خون فرزندان صحراست
درین سرما ، گرسنه ، زخم خورده ،/دویم آسیمه سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم ، آزادیم ، آزاد

مهدی اخوان ثالث