حراج عشق

چو بستی در به روی من به کوی صبــر رو کردم

چو درمانم نبخشیدی به درد خویش خــو کردم

خیالت ساده دل تـــر بود و با ما از تو یک روتـر

من اینها هر دو در آیینــه دل روبـــــرو کردم   

.

.

.

چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تـو

به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجـو کردم

فشــردم با همه مستی به دل سنگ صبـــوری را

ز حال گریـــه پنهان حکایت با سبـــــو کردم

فــــــرود آ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو

سرای دیـــــــده با اشک ندامت شستشو کردم

صفائــــی بود دیشب با خیالت خلـــــوت ما را

ولـــی من باز پنهـــانی تو را هــم آرزو کردم

ملــــول از ناله بلبل مشو ای باغبــــــان رفتم

حـــلالم کن اگر روزی گلی در غنچه بو کردم

تو با اغیـــــار پیش چشم من می در سبو کردی

من از بیم شماتت گریـــــه پنهان در گلو کردم

حــــــراج عشق و تاراج جوانی وحشت پیری

در این هنگامه من کاری که کردم یاد او کردم

از این پس شهریــــــــارا ما و از مردم رمیدنها

که من پیوند خاطـــــر با غزالی مشگمو کردم 

محمد حسین شهریار